Osobiście głosowałem przeciw, występując ze zdaniem odrębnym, ponieważ budżet roku 2016 nie został wykonany w wartościach planowanych. Rok zmarnowanych szans. Wynik finansowy budżetu na koniec roku był wyższy od planowanego. Niestety, Powiat nie potrafił wykorzystać istniejących możliwości wynikających ze wzrostu dochodu ogółem o < 5.532.918 zł., i przychodu < o 11.841.327 zł., uzyskanego dzięki wolnym środkom, które planowane w kwocie 3 mln. zł. wykonane zostały w wysokości prawie 15 mln. zł. Wydatki ogółem wykonane zostały w kwocie wyższej tylko o < 257.143 zł., przy nie zmienionych rozchodach wykonanych w zaplanowanej kwocie 17 mln. zł. Planowany deficyt w kwocie -1.000.000 zł., zwiększony po zmianach do kwoty -12.841.326 zł. wykonany został nadwyżką w wysokości 4.275.775 zł.
W wydatkach majątkowych nie wykorzystane środki w kwocie 15,3 mln. zł. przeniesiono w ramach wydatków nie wygaszających w roku 2016 do realizacji w roku 2017, w tym: kwotę 8,6 mln. zł. z tytułu podpisanych a nie zakończonych umów dotyczących budowy i modernizacji dróg oraz kwotę około 6,2 mln. wynikającej z nie wykonanie zadnia inwestycyjnego związanego z planowaną rozbudową szpitala publicznego w Puszczykowie, o budynek bloku operacyjnego wraz z wyposażeniem i budową szybu windowego, przeznaczając na ten cel w roku 2016 – 8,6 mln. zł. Klub radnych PiS wcześniej zwrócił uwagę Staroście na opóźnienia terminu realizacji inwestycji spowodowane niewłaściwym prowadzeniu postępowania przetargowego na wyłonienie wykonawcy przedsięwzięcia, planowanego już od roku 2015. Podobnie środki własne niewykorzystane w roku 2016 przeniesiona w kwocie przekraczającej 17 mln. zł. na rok 2017
Inwestycje drogowy wykonane zostały na jednym z najniższym poziomie ostatnich lat w wysokości 16,1 mln. zł. co stanowi wynosi 63,6% wielkości planowanej po zmianach w kwocie około 25,4 mln. zł. Komisja Rewizyjna analizując informacje z przebiegu wykonania budżetu za I półrocze 2016r., zwracała uwagę na zagrożenie nie wykonania planowanych inwestycji, kiedy na dzień 30 czerwca 2016r., planowane wydatki na ten cel w kwocie prawie 29,3 mln. zł. wykonane były na żenująco niskim poziomie 2,7%.
Z analizy danych z rachunku zysków i strat wynika, że przychody wzrastały szybciej niż koszty, co w konsekwencji w porównaniu z rokiem poprzednim 2015 spowodowało zwiększenia:
– wyniku ze sprzedaży < o 8,3%,
– wyniku operacyjnego < o 13,7%,
– zysku netto < o 14,2%, (pomimo straty poniesionej na działalności finansowej). Te same wyniki roku 2015 miały tendencje odwrotną, zaś wykonanie wydatków majątkowych z uwzględnieniem wydatków nie wygaszających z upływem roku było wyższe o przeszło 16 mln. Oznacza to, że przy wyższych uzyskanych wynikach finansowych w roku 2016 wydatki majątkowe zaplanowane w budżecie w porównaniu z rokiem poprzednim 2015 wykonane zostały na poziomie o przeszło > 32% niższe. Fakt ten, świadczy o nie wykorzystaniu istniejących możliwości wykonania budżetu w wielkościach planowanych po zmianach, który przewidywał deficyt w wysokości prawie 13 mln. zł.
Przy wzroście wolnych środków zwiększających przychód ogółem wykonany w roku 2016 w wysokości około 30 mln. zł., można myło bezpiecznie, zwiększając wydatki majątkowe na realizację zadań inwestycyjnych o kwotę prawie 18 mln. zł., zrealizować znacznie większą ilość zadań inwestycyjnych związanych z budową, naprawą i modernizacją dróg powiatowych czy innych przedsięwzięć celu publicznego. Niewątpliwie wymagałoby ono zwiększenia sprawności działania i i zaangażowania się pracowników Urzędu Powiatowego. Zarząd Powiatu nie tylko, że zmarnował istniejącą szansę, ale około 47% wydatków majątkowych w kwocie przekraczającej 15 mln. zł., w ramach wydatków nie wygaszających z upływem roku budżetowego 2016 przeniósł na 2017 rok, podobnie jak wolne środki w wysokości przekraczającej 17 mln. zł.
Ponadto, Zarząd Powiatu w moim przekonaniu złamał prawo w dwóch tytułach działalności prowadzonej w roku budżetowym 2016.
1. W procesie realizacji programu profilaktyki zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który obejmuje wyłącznie same szczepienia dziewcząt w wieli 12/13 lat, pomijając edukację uświadamiającą młodemu pokoleniu o głównych czynnikami ryzyka zachorowania na tę śmiertelną chorobę, związanych z obniżenie wieku inicjacji seksualnej i liberalizacją kontaktów erotycznych. Powiat nie prowadzi żadnej kampanii prozdrowotnej ostrzegającą przed skutkami zdrowotnymi rewolucji seksualnej sprzyjającej wzrostu rozwoju tego złośliwego nowotworu, służącej poprawie higieny życia płciowego wśród młodzieży oraz odpowiedzialności młodych ludzi za swoje zdrowie, prowadzony styl i jakość życia, jak również o konieczności przeprowadzania okresowych badań cytologicznych pogłębionych o test na DNA i kolposkopie. Dzięki, którym skuteczność wykrycia wirusa nowotworu w stadium przedrakowym, jest 100%. Co najważniejsze jest bardziej bezpieczna i mniej ryzykowana od szczepień przeciwko HPV. Nie naraża bowiem ich odbiorców na mogące w przyszłości wystąpić, nie do końca rozpoznane skutki uboczne stosowanego leku w postaci powikłań czy niepożądanych odczynów poszczepiennych. Obejmując większą ilość Kobiet będących w grupie ryzyka.
Powiat wydając na szczepienia środki publiczne powinien mieć przede wszystkim pewność uzyskania zgodnie z ustawą o finansach publicznych, celu i efektów ich wydatkowania w dającym się określić terminie. Pewności takiej nie ma, ani terminu ani efektu ponieważ rozwój w farze przedinwazyjnej wirusa HPV wynosi kilkanaście do kilkudziesięciu lat. Okres zapadalności na tą chorobę przypada w wieku 48-52 roku życia. Co sprawia, że realizacja programu polityki zdrowotnej w zakresie szczepień przeciwko HPV i jej finansowanie ze środków publicznych przez Powiat przebiega z naruszeniem obowiązujących przepisów wyżej przywołanej ustawy oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, zgodnie z którą program polityki zdrowotnej stanowi zespół działań z zakresu opieki zdrowotnej ocenianych jako skuteczne, bezpieczne i uzasadnione, umożliwiających osiągnięcie w określonym terminie założonych celów. Ustawodawca zobowiązał Powiat do przeprowadzenia oceny efektów realizowanych programów polityki zdrowotnej.
Według opinii Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT) wydającej opinie o tego rodzaju programach, program należy od samego początku planować, organizować i wdrażać w takiej postaci i w taki sposób, żeby można było ocenić jego efektywność. W sytuacji kiedy tego nie ma miarodajnych mierników pozwalających na miarodajne zmierzenia efektywności programu czyli jego ocenić, wydatkowanie na nie środków publicznych jest nieuzasadnione, naruszające przepisy obowiązujące w porządku publiczno-prawnym normujące w tym zakresie działalność organów samorządowych.
2. W pokrętnej interpretacji obowiązku utrzymania zimowego chodników na drogach powiatowych. Nie podzielam bowiem stanowiska Powiatu, w którym utrzymuje on, że obowiązek zimowego utrzymania chodnika na drodze powiatowej należy do właściciela sąsiadującej z nim nieruchomości wzdłuż, którego chodnik przebiega, nawet kiedy jej właścicielem jest Powiat, należącej do powiatowych zasobów gruntowych, którym najczęściej jest pas techniczny (zieleni).
W uzasadnieniu odmowy realizacji tego obowiązku, Zarząd odwołuje się do opinii z lat okresu peerelowskiego i przedwojennego, kiedy za utrzymanie porządku i czystości na drodze do połowy jezdni wraz z chodnikiem i poboczem odpowiedzialny był właściciel prywatnej posesji przyległej bezpośrednio do tej drogi. W moim przekonaniu jest ono wynikiem wygodnej dla Powiatu błędnej interpretacji zwalniającej ją z odpowiedzialności za bieżące utrzymanie zimowe chodników dróg powiatowych. Łamiąc przepis art. 4 pkt. 20 ustawy o drogach publicznych, określający, iż pojęcie utrzymania drogi oznacza także ośnieżanie i zwalczanie śliskości zimowej, nie wyłączając z tego obowiązku chodników, stanowiących integralną część drogi.
W świetle powyższych faktów, wrastających dochodach i wydatkach zachodzi potrzeba przeprowadzenia zmian organizacyjnych Starostwa Powiatowego w Poznaniu. W istniejącej strukturze, przy zwiększonych wielkościach rzeczowych i finansowych przedsięwzięć inwestycyjnych wymagających wyboru wykonawcy w przetargach publicznych w obowiązujących procedurach postępowania w realizacji zamówień publicznych, personalnie Urząd Powiatowy nie jest wstanie tego udźwignąć, przerobić więcej zadań i usług inwestycyjnych. Restrukturyzacja Starostwa jest nieunikniona, wręcz niezbędna i konieczna. Nie wykonanie wydatków budżetu 2016r. w planowanych po zmianach wartościach potwierdza potrzebę jej pilnego przeprowadzenia.
W zachodzących okolicznościach prawnych i faktycznych, uważam, że wyrażony sprzeciw wobec uchwały udzielającej absolutorium Zarządowi Powiatu w Poznaniu, z tytułu w moim przekonaniu nie wykonania budżetu za rok 2016, jest słuszny i zasadny.